ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ

Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης ανήκει στο Πολιτιστικό Κέντρο Πατρών, που είναι νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, και υπάγεται στην εποπτεία και τον έλεγχο του Υπουργείου Πολιτισμού.

Έδρα του είναι η Πάτρα και σκοπός του η συγκέντρωση λαογραφικού υλικού, η συντήρηση και η διαφύλαξή του, καθώς η έρευνα, η μελέτη και η προβολή του. Ενώ η παιδευτική του αποστολή με την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων αποσκοπεί στη γνώση του λαϊκού μας πολιτισμού από τους μαθητές και τους νέους γενικότερα.

Το Μουσείο ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1977 και λειτούργησε τον ίδιο χρόνο. Τον Ιούνιο του 1977 εγκαινιάστηκε από τον Υπουργό Προεδρίας τότε κ. Κωστή Στεφανόπουλο, σημερινό Πρόεδρο Δημοκρατίας.

Δημιούργημα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και της αγάπης των μελών του πολιτιστικού κέντρου αλλά και πολλών Πατρινών και φορέων της πόλης μας, από τον Ιούνιο του 1977 μέχρι τον Ιούνιο του 1980 λειτούργησε με τη λαογραφική συλλογή της συμπολίτιδος κ. Χρυσής Γιαννοπούλου.

Από τον Ιούλιο του 1980, ανακαινισμένο ριζικά και με υλικό που ανήκει στην κυριότητά τον, συνεχίζει τη λειτουργία του. Το λαογραφικό αυτό υλικό, αγροτικό κυρίως, συγκεντρώθηκε με πολύ κόπο και προέρχεται από δωρεές μελών και φίλων του Κέντρου και από αγορές, για τις οποίες δαπανήθηκαν σημαντικά ποσά.

Στις αίθουσες του νεοκλασικού κτιρίου της οδού Ρ. Φερραίου, που στεγάστηκε ως τον Αύγουστο του 1983, παρουσίασε μια ενδιαφέρουσα συλλογή αγροτικών εργαλείων, οικιακών σκευών, υφαντών και άλλων.

Την 1η Δεκεμβρίου 1983, ημερομηνία που αποτελεί σταθμό στην ιστορία του Κέντρου μας, το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης επαναλειτουργεί σε παραχωρημένη στέγη.

Μέσα στο Σκαγιοπούλειο Κήπο Νεότητας, στη συμβολή των οδών Μαυροκορδάτου - Κορυτσάς μια παλαιά και ερειπωμένη αποθήκη, που μας παραχώρησε το Σκ. Κληροδότημα, με εικοσαετή σύμβαση χρησιδανείου στα πλαίσια της διεύρυνσης των σκοπών του και σε αναγνώριση της δημιουργικής προσφοράς του Κέντρου μας για την πολιτιστική ανάπτυξη της Πάτρας, μετατρέπεται σε θαυμάσιο μουσειακό χώρο.

Με τη γενναία επιχορήγηση του Υπουργείου Πολιτισμού, την ομόθυμη συμπαράσταση της πατραϊκής κοινωνίας και με τη συνεχή φροντίδα και προσφορά των μελών του Κέντρου μας το κτίσμα αυτό διαρρυθμίστηκε, επισκευάστηκε και επεκτάθηκε έτσι ώστε να δεθεί οργανικά με τον περιβάλλοντα χώρο και να στεγάσει στις ευρύχωρες αίθουσές του τη λαογραφική μας συλλογή εμπλουτισμένη και με νέο υλικό.

Δυστυχώς όμως το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης έχει εμπλακεί σε δικαστικούς αγώνες με τη νέα Διοίκηση του Σκαγιοπουλείου Κληροδοτήματος, η οποία ζητεί την απομάκρυνσή του από το συγκεκριμένο χώρο, ενώ η σύμβαση του χρησιδανείου λήγει το 2002.

Η δικαστική αυτή εμπλοκή ευχόμαστε να λήξει προς το συμφέρον του Μουσείου. Άλλωστε έχει παραχωρηθεί από τον Υπουργό Πολιτισμού κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, ύστερα από εισήγηση του προϊσταμένου της ΣΤ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων κ. Λάζαρο Κολώνα, ένα διώροφο διατηρητέο κτίριο στο χώρο του παλαιού Γεωργικού Σχολείου Πατρών. Επείγον επομένως θέμα είναι η εξεύρεση οικονομικών πόρων για την αποκατάσταση του κτιρίου και την μεταφορά σ' αυτό του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης.

Το 1997 το Μουσείο μας συμπλήρωσε 20 χρόνια συνεχούς λειτουργίας. Το Δ.Σ. του Π.Κ.Π. και η Επιτροπή Μουσείου, παρά τα εμπόδια και το υφιστάμενο στεγαστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, θα συνεχίσουν να εργάζονται για την ανάπτυξή του με στόχο πάντα τη διάσωση, μελέτη και προβολή της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Είκοσι χρόνια συνεχούς προσφοράς είναι ένα σημαντικό γεγονός στη ζωή του. Το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης της Πάτρας έχει ήδη ριζώσει και ενηλικιωθεί.